Biraz Bir az
Bugün uzaklarıma gittim. Çok selamı olan herkesin ellerinden öpmem gerektiğini düşündüm. Hiç utanmadığım hareketlerden kaçındım. Sen kokan insanlardan kaçamıyorum biliyorsun. Tüm insanlar sana bakıyordu kimseyle yine göz göze gelmedim. Senin dediğin gibi insanlar bana bakmayı tercih etmiyor. Sana bakmamayı tercih ediyor. Aynen öyle oluyor bu sıralar. Herkesin gözleri seni arıyordu. Hiç unutulmayacak diye baktıkları tüm uzaklarda birbirlerine sorular soruyorlar ve tüm sokakların aynı kapıya çıkmasını istiyorlardı.
"Affedersiniz! Bu fotoğraftakini hiç bugün buralarda gördünüz mü ?"
"Kim O ?"
"Bakar mısınız ?"
"Kusura bakmayın saatiniz kaç ?"
"Kardeş şu adresi biliyor musunuz?"
"Pardon! Bir kaç soru sorabilir miyim ?"
"Çözemediğim şu soruya bakar mısınız?"
"Herkesin kolaylıkla bulabileceği bir yer biliyor musunuz?"
Herkes sana giden yolları, senin geliş güzergahını öğreniyor, fotoğraflarında seni bana anlatıyordu. Tarih ediyorlardı. Tüm tarifler sana çıkıyordu. Herkesin kolaylıkla anlatıldığı bir efsaneye dönüşmüştün. Herkes biliyor ama hiç kimse görmemişti seni. Bilirsin çok gözükmeni istemezdim. İnsanların gözleri eksiltir sana verdiklerini.
Aldıkları en yüce yükseklikten en alçak hallerine indirebilecek kadar ağırdır göz kemikleri seni kaldırırlar ve görmek istedikleri yere yerleştirirler. İstediği anda alır ve yerden yere vurur. Tüm hatırlattığın kelimeler gibi alıp gittiğin gibi öldürür insanlar birbirlerini. Budur tüm varoluş sorunsalının kuralı.
Sana çıkan tüm cevapları aldım bu gece üstüme. Çok üşüyorum sen kokan insanları bıraktığımdan beri. Sen üşütme al tüm soruları çok fazla eksik var affet eksildik bu aralar biraz.
"Affedersiniz! Bu fotoğraftakini hiç bugün buralarda gördünüz mü ?"
"Kim O ?"
"Bakar mısınız ?"
"Kusura bakmayın saatiniz kaç ?"
"Kardeş şu adresi biliyor musunuz?"
"Pardon! Bir kaç soru sorabilir miyim ?"
"Çözemediğim şu soruya bakar mısınız?"
"Herkesin kolaylıkla bulabileceği bir yer biliyor musunuz?"
Herkes sana giden yolları, senin geliş güzergahını öğreniyor, fotoğraflarında seni bana anlatıyordu. Tarih ediyorlardı. Tüm tarifler sana çıkıyordu. Herkesin kolaylıkla anlatıldığı bir efsaneye dönüşmüştün. Herkes biliyor ama hiç kimse görmemişti seni. Bilirsin çok gözükmeni istemezdim. İnsanların gözleri eksiltir sana verdiklerini.
Aldıkları en yüce yükseklikten en alçak hallerine indirebilecek kadar ağırdır göz kemikleri seni kaldırırlar ve görmek istedikleri yere yerleştirirler. İstediği anda alır ve yerden yere vurur. Tüm hatırlattığın kelimeler gibi alıp gittiğin gibi öldürür insanlar birbirlerini. Budur tüm varoluş sorunsalının kuralı.
Sana çıkan tüm cevapları aldım bu gece üstüme. Çok üşüyorum sen kokan insanları bıraktığımdan beri. Sen üşütme al tüm soruları çok fazla eksik var affet eksildik bu aralar biraz.
Yorumlar
Yorum Gönder