Bir Sosyal Eşitsizlik Teoremindeki Çözüm Kümesi

Bizim eski mahallede arkadaşla oturuyorduk. İnşası yapılırken bekçisiyle arkadaş olduğumuz apartman vardı önümüzde. Güzel manzaramıza beton örttükleri için çok kızmıştım; dört duvarın birinde pencere vardı artık onun da önünde duvar olacaktı. Beş ya da altı yıl oldu sanırım. İnşaat bitmeden örttüğüm perdemi hiç açmadım. Sonra taşındık başka kuytu bir köşeye, bu hatıralar da o perdenin arkasında kalmış. Arkadaşım, “Bazı kızlar vardır sadece sevildiklerini bilmek isterler. Yaptıkları şeyler bize o kadar müsaittir ki her şeyin doğru olduğunu sanırız, belki de öyledir kim bilir. Sana sevdiklerini söylemezler ama sevmediklerini de söylemezler. Severmiş gibi yaparlar. ‘Özledim’ dediğinde mesela, ‘ben de’ derler. Açsan açabileceğin bir kapıymış gibi gelir bu sana, sanki uzansan o da seni tutacakmış gibi. Uzandığını görmek içindir bütün yaptıkları. Seni duygularıyla besler besler, büyütür. Sırf ona o istediğinde gitmen için eğitirler seni. Kenarda bekleyen kırık birisindir, oysa onun tam

Uyuyamıyorum. Başım ağrıyor birkaç gündür. Her yolu denedim, ilaç içmeyi, dışarı çıkıp nefes almayı, düşünmemeyi... Masaj da yaptım geçmedi. Zaten bağımlılık yapıyormuş sanırım. Masaj yapmadığında başının ağrısı git gide şiddetleniyormuş. Tam olarak nereden duyduğumu hatırlamıyorum. Biri söylemişti sanırım. Gerçi artık anlıyorum ki bir şeyi biri söylemiyor. Neye ihtiyacın olduğuna göre bir şeyler söylüyorlar ve her bir diğerinin söyledikleri öncekileri andırıyor. Yani bir şeyi birinden duymuyorsunuz. Garip bir durum. Gün geçtikçe arkadaşlarım sormaya başlıyor nasılsın diye. Anlamıyorum diyemeyeceğim. Sanırım uykusuzluktan gözaltlarım morarıyor, mutlu olsanız bile mutsuz gibi gözüküyorsunuz. Sonuçta dinçliğin de mutluluğa etkisi var hayatınızda. Kahveyi bıraktım, sabahları onun yerine elma yiyorum. Daha iyi uyku açıyormuş diye duydum ama fark etmedim şu ana kadar. Gerçi kahve de uykumu açmıyor, midemi bulandırıyordu sadece. Uykusuzluğuma neden olan şeyi biliyor olabilirim. Ama ne