Bir Sosyal Eşitsizlik Teoremindeki Çözüm Kümesi

Bugün uzaklarıma gittim. Çok selamı olan herkesin ellerinden öpmem gerektiğini düşündüm. Hiç utanmadığım hareketlerden kaçındım. Sen kokan insanlardan kaçamıyorum biliyorsun. Tüm insanlar sana bakıyordu kimseyle yine göz göze gelmedim. Senin dediğin gibi insanlar bana bakmayı tercih etmiyor. Sana bakmamayı tercih ediyor. Aynen öyle oluyor bu sıralar. Herkesin gözleri seni arıyordu. Hiç unutulmayacak diye baktıkları tüm uzaklarda birbirlerine sorular soruyorlar ve tüm sokakların aynı kapıya çıkmasını istiyorlardı. "Affedersiniz! Bu fotoğraftakini hiç bugün buralarda gördünüz mü ?" "Kim O ?" "Bakar mısınız ?" "Kusura bakmayın saatiniz kaç ?" "Kardeş şu adresi biliyor musunuz?" "Pardon! Bir kaç soru sorabilir miyim ?" "Çözemediğim şu soruya bakar mısınız?" "Herkesin kolaylıkla bulabileceği bir yer biliyor musunuz?" Herkes sana giden yolları, senin geliş güzergahını öğreniyor, fotoğraflarında seni