Bir Sosyal Eşitsizlik Teoremindeki Çözüm Kümesi

Bazen nefesin kesilir ve sabahına selan okunur. 12 yıl olmuş hala acız. İnşaat alanı değil müteahhitler tehlikelidir. Gülüyordu çocuklar ,gıdıklayınca. Yoksulluğa da gördüm açlığı da ikisini aynı anda gördüğüm de oldu. Herkes ölecek,sen biraz daha erken. Bira yok nane limon verim mi? Poğaça satan bir filozoftu Necmi,tane hesabıyla satardı düşüncelerini.

Pamı seviyordu yılan ve ben özlüyordum Kuyruğu zehir dolu bir çekirge sevmiştim ama hep annemi özledim Saat kaç olursa olsun üşengeçtim su içmek dahi yorucuydu ,nefes almak k adar, Kendimi aramak en anlamlısıydı yalanların lakin buna inanacak kadar masumu yoktu hayvanların Ama kandırabildim iki yılanı Biri Pamı seviyordu ve ben özlüyordum on dört demeyi öğrendiğimden beri tokat yemiyordum Susuyorduk ve ben nefret etmiştim kuyruğu zehir dolu çekirgeden Bir sigara içecek vaktimiz yoktu o sürünüyordu ben izliyordum Ne vakit yorulsak o Pamı anlatıyordu ben özlüyordum Küfür etmek hiç aklımdan geçmedi çünkü aşıktım ,İstanbul kadar, ve bulamayacaktım gecelerin en mavisini

Yola bakma sen onun gözünün içine bak yeterli. Ağlamak için, Gülmek için o hep orada zaten. Senin rotanda o gideceğin yolda. Ulaşacağın zirvede o, gideceğin yolun sonu da. Ama tek problem var biliyor musun ? Ne o senin gözüne bakıyor. Ne de yanında yürüdüğünün farkında. Ne de onun senin için zirvede olduğunun biliyor. Ama sen ondan ne senin gözüne bakmasını istiyorsun. Ne de farklı bir yola seninle gelmesini. Tek istediğin şey sağ tarafında yürümene izin vermesi. Onun için atan sol omurgadaki kalbe yakın olması. Bunu kaybetmemek için yapmadığın şey kalmıyor. Her gün ölüyorsun her gün yeniden başlıyorsun. Onun için bir milat yapıyorsun. Temiz sayfalar birbirini kovalıyor. Ağlamasını görüyorsun. Ağlatanlara sövüyorsun. Onun gözyaşlarının bile yere düştüğü bu dünyanın döngüsüne küfürler yağdırıyorsun. En ufak şeyin bile onu kıracağını biliyorsun. En ufak şey onun için bir dünya oluyor. Senin için onun gözyaşları gibi. En ufak şeyler yaralıyor seni. Ama sen pes etmiyorsun. Beynin i

Özgür hissediyorum kendimi. Bir kuşun kanadında ne kadar özgür olabilirsen o kadar. Şiir okuyup türkü dinler gibi özgür . Aynı anlamlı kelimeler geçiyor aklımdan, hiçbirini seçmiyorum hepsi beraber güzel. Neler yapmadım ki? Hayaller kurdum,özledim,sevdim tekrar sevdim tekrar özledim. Özledik çe sevdim,yenilendim. Ama artık karar verdim gitme vakti gelmiş. Son defa penceremi açarım,kuşlara bir yolluk verir bir kaseti yerleştirip playe basarım :" Birazdan kudurur deniz/ Birazdan dalgaların sırtından/ Üst-üste fışkıran rüzgarlar... ". Ve art arda sıralanır yaptıklarım ilk öpüşüm seni ilk sevmem ilk okuduğum kitap ilk aldığım hediye 10. yaş günüm... Neler geçti gözlerimin önünden bir bilsen. Lakin son sahnemdi en güzeli. Siyah-beyaz portren ve son nefes .