Bir Sosyal Eşitsizlik Teoremindeki Çözüm Kümesi

Umudumsun bazen sana öyle bakıyorum ki oyuncak bekleyen çocuk gibi öyle heyecanlıyım ki konuşmak bile istediğimi almanın çoğu oluyor ama laflar birbirini kovalarken senin o isteksiz ve konuşmayan tavırların anlatıyor her şeyi her zamanki gibi hikaye belli oluyor baba fakir ve çocuğun gözleri yaşlı. Sen kapıdan giriyorsun birden bakıyor çocuk gözlerinde kocaman ve bekleyen bir umut. Öyle bakıyor ki sana senin elinde olan tek şey onun için dünyanın en güzel mutluluğu. Onun hayaliyle uyumuş ve onun rüyalarını görmüş ve oyuncak geldiğinde ne yapacağının planını bile yapmış. Tek şey senin o çalışmaktan nasır tutmuş ellerinin dolu olarak ve o hayalini kurduğu oyuncağın kapıda görmek... Ve sen her zaman olduğu gibi kapıdan eli boş giriyorsun o kalbi küt küt diye çarpan çocuk babasının iyiliğine verip başka zaman olacağını düşünüyor bazen böyleydi bizim için aşk her zaman o gelmeyen hediyenin hayaliyle yatıp uyuruz akşam gelmeyen o hediyeyi görünce getirenin iyiliğine veririz içimizdeki bi

Sessiz sessiz sessiz kaç kere düşündüğün ve kaç kere yaşadığın bir yalnızlık türü biliyorum bunu. Ee anlat dinliyorum; Sen miydin o her baktığın insansız tabloya hayran kalan ? Sen miydin o her boşlukta yalnızlık arayan ? Sen miydin o gelmesini beklemekten kahrolan ? Bak evladım kimler geldi kimler geçti bu sokaklardan sen değilsin tek bu dertten kahrolan tek sen değilsin derdi olan. Şimdi ayağa kalk dimdik dur sana bu yakışır ve at o elindeki gazete kağıdına sarılmış içkiyi birde şunu unutma içki sadece acıyı götürür onu değil... Anla artık onu sevemezsin göremezsin onu kaç git artık başka yerlere duyan şaşırsın sevginin bir adı anlamı olsun. Sen o değilsin arama aynalarda kendini bırak tüm dertlerini akarsu kenarına açmışlar baraj kapaklarını bu su dertlerini de yutar. Senin derdin bu akarsu kenarında ne arar genç baksana bu güzellik ne yara benzer ne anaya bu güzellikte arama sevdiğini buralar sana yar olmaz onun olmadığı gibi. Hadi kalkalım genç baksana artık güneş bat