Bir Sosyal Eşitsizlik Teoremindeki Çözüm Kümesi

Kan akıyordu ellerinden sarı çizmeleri çamurluydu.Merdivenleri sanki tek bir adımda çıkmıştı. Ayakları pek de uzun değildi onların yerine sakalını uzatmıştı galiba ve sakalı bile kan içindeydi. Çengel,kuyruk,bıçak,deri,ciğer... bir saate o gitmiş rakılar gelmişti. dumanlıydı sema.günahsa bile razıyım,iyi bayramlar 729 bayram göresiniz.

Yazmak için neden arıyordum sen geldin belkide. Belki senin gelmen hiç gerek duyulmayan bir boşluktu benim için. Durun durun hemen duygusuz yapmayın beni benimde o duygusal şarkı ve tablolarda gözümün sulandığı ve sonsuz boşluklara düştüğüm oldu. Ama ne kadar boşluk olduğunu anlamak için o düşüncelere koca koca apartmanların arasından bakmak gerekir ve ben hep öyle yapıyorum. Öyle düşünmüşümdür ki bu büyük şehrin bir insan denizi olduğunu unutup bir boş yer aramışım kendime bu boşluklar artık senden sonra anlam kazandı. Ama bunun kötü bir yanı vardı artık bulamıyordum yalnızlıkları, düşünemiyordum boşlukları sonsuzlukları yoklukları çünkü artık o olmayan boşlukları senin o eşsiz bedenin ve hayalin doldurmuştu. Düşüncemin sebebi sen olmuştun artık o düşüncemin bir adı anlamı vardı ve düşemiyordum o eski hallerime artık boşluktaki adam olamıyordum. O büyük şehirdeki koca koca apartmanlarda yaşan insanlarla işbirliği yapmıştınız. Ne yüzüme bakıyorlar nede çarpınca pardon diyorlardı

Cephede onu ele vermişti sigarasının dumanı halbuki ne çabuk patlıyordu bombalar. Savaşa değil ;emperyalist savaşa hayır! Keşke savaş hep soğuk servis edilseydi.