O gün her zamanki gibi oynuyordum kamyonumla, kamyon koltuğun altına kaçınca divanda oturan teyzem birden sinirlendi ve odasına gitti hiç böyle yapmazdı hep onunla oyunlar oynar eğlenirdik aslında. Teyzem bizimle yaşardı iyi bir insandı hafif kısa küt kesilmiş sarı saçları vardı. Her öğlen kahvaltımı yaptırır. Başını kapatır beraber gezmeye giderdik ilk dondurmacı arif ondan sonrada teyzemin arkadaşı sevimi görürdük ve eve gelirdik teyzemin yaşındaki kızlar hep evlenmişti. Teyzemin çirkin arkadaşlarının evlenmesine karşın teyzem bekardı bazen çirkin şansı derdim. Bazende annemle büyük münakaşalara girer ağlayarak odasına gider ben her zaman güldürürdüm onu kukla boncukla tahtadan olan bu oyuncağımı annemin babası yapmış zamanında çok severmiş dişlerini boyayınca ona ses vererek onu güldürürdüm. Ağlamasına dayanamazdım bizim oralar hep inşaattı yıkıyorlardı her yeri bir gün bizim evi yıkacaklar korkusuyla dolu olmasına rağmen hep teyzemle voleybol oynardık inşaatlarda çok eğlenceliydi. Teyzemin sinirli olduğu günün sabahına bazı arsa sahiplerinden biri bizim oraya babamla konuşmaya geldi odanın karşısındaki divanın yanında cam olduğundan bahçede durmuş top sektirir gibi yapıp dinliyordum. Bize çok para vereceğini ve apartmandan da ev vereceğini söylüyordu ama babam altta dükkan istediğini yineliyor hep anlaşamıyor başa dönüyorlardı tam anlaşamayacaklar muhtar konuşuyor ikisinide ikna ediyordu. Pezevenk adam ağzımı bozdum yine neyse. Birden içeriye arsa sahibinin oğlu girdi o müthiş olan mavi arabasına bakarken teyzemin ağlayarak içeri kaçtığını gördüm hemen peşine gittim bu kez onu hiç bir şey güldürmüyordu. O mavi arabalı adam bir daha ki geldiğinde oğluyla gelmişti iyi bir çocuktu ama piçti biraz zengin burjuva çocuğu uyuz ediyordu beni kafasına vurdum taşı kaçtım. O günden sonra teyzem eski zamanlardaki gibi ne arifin yerine nede Sevim teyzeyi görmeye giderdik evinden çıkmazdı. Bir gün top sektirdikten sonra evimiz önünde toplanan kalabalığı gördüm. Annem ağlıyordu. Babam bir yandan teselli ediyor bir yandan da sinirli bir şekilde dışarıya doğru bakıyordu. Eve gitmeye korkmuştum en mantıklısıydı 1 2 saat evden kaçmak eve gittiğimde tüm akrabalar gelmişti bana teyzemin uzun bir geziye gittiğini söylediler bir daha teyzemi görmedim. Bu arada 1 tane bakkalımız ve O inşaat dediğim evlerin arasında evimiz var çok mutluyuz artık ama artık arifin yerine gitmiyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder